ضمن عرض سلام و تبریک سال نو به همه کلشتری های عزیز
پوزش بابت تاخیر عمدی چند ماهه و همچنین عدم تبدیل این وبلاگ به وبسایت.
تعطیلی عید 93 هم فرصت دیدار تازه کردن از کلشتر بود. دیداری که با برف شدید هم از گرمی آن کاسته نشد.
بنده به همراه خانواده طبق معمول علاوه بر کلشتر از سایر شهرهای گیلان هم استفاده کردیم. به شهر سیاهکل رفتیم. یک سر هم به آبشار لونک زدیم. گردشگران زیادی دیده می شد و چنان با ذوق و شوق به مناظر نگاه می کردند که گویی به آبشار نیاگارا آمده بودند. ولی آن مناظر برای ما جذابیتی نداشت. نیاگارا هم نرفته بودیم. ولی آبشاری در کلشتر داریم که چیزی از آبشار لونک کم ندارد و جنگلهایی داریم که اگر همان جاده آسفالته را در جنگل ما بزنند، از جنگل دیلمان کم ندارد . موقعیت جاده ی رودبار - منجیل نسبت به جاده سیاهکل - دیلمان چگونه هست؟ آیا قابل قیاس هستند؟ رفت و آمد در کدام جاده بیشتر است؟ تبلبغات در کدام مسیر موثرتر است؟ فاصله آبشار کلشتر تا جاده اصلی که یک شاه راه به حساب می آید شاید چندصد متر باشد. اما هیچ جاده ای وجود ندارد تا مسافرین از آن مکان زیبا دیدن نمایندو جای تاسف اینجاست که از کلشتر هم جاده مناسبی برای آبشار وجود ندارد. در استان های شمالی کشور مناطق جنگلی و ساحلی حفاظت شده و محصور شده ای وجود دارد که مبالغ زیادی جهت ورود به این مکانها دریافت می کنند. درآمد های داخلی مناطق اهم از رستوران ، فروشگاه ، شهربازی و غیره جدا. آیا از مناطق زیبای کلشتر نمی توان آن درآمد را کسب کرد؟ به ایجاد شغل آن فکر کرده اید؟ چقدر از جوانهای بیکار کلشتر می توانند آنجا مشغول شوند. آبشار کلشتر فقط نمونه کوچکی از مناطقی می باشد که در کلشتر می توان روی آنها سرمایه گزاری کرد.
سوال اینجاست که چرا کلشتر با وجود این منابع ارزشمند هیچ جایگاهی در زمینه گردشگری استان ندارد؟ و باز هم جای تاسف دارد که در دستگاه های دولتی هم از نفوذ بالایی برخوردار هستیم.
من به شخصه یک کلشتری بی عرضه هستم که نتوانستم به زادگاهم خدمت کنم. دیاری که مهد بزرگان زیادی بوده ، هست و خواهد بود. ما به کلشتر بدهکاریم.
ای کسانیکه الان به مقام و ثروت رسیده اید، شما مدیون کلشترید. این آب و خاک کلشتر بود که از شما اینگونه ساخت.
.
.
.
بعد از نگاه کردن به عکسها منتظر نظرات ، پیشنهادات و انتقادات شما هستم
جهت مشاهده تصاویر به ادامه مطلب رجوع کنید.
ادامه مطلب